Ulotność Piąta-Ostatnia

Nic, naprawdę nic,  nie pomoże jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości.

Idziecie w nieznane, dalej trzymasz się kurczowo jego muskularnej siły, a długie ramiona Michała nie wypuszczają Cię z objęć. Nie boicie się, że chłopak będzie musiał ponieść konsekwencje swoich czynów, przecież niemalże siłą wyrwał Cię z sideł obskurnego szpitala. Nie myślałaś, że w takich warunkach spotkasz tą jedną osobę którą pokochasz całym swoim sercem, że jesteś w stanie pokochać kogoś tak mocno jak kiedyś kochałaś Igora, zdaje Ci się nawet, że Michała pokochałaś jeszcze mocniej. Pokochałaś, choć sama nie masz serca.  Udajecie się do samochodu, zatapiasz się w białym skórzanym fotelu opierając głowę o czystą szybę,  Michał patrzy na Ciebie wyczekując jakiegoś słowa czegokolwiek. Wyciągasz rękę i włączasz radio, po chwili w całym aucie rozbrzmiewają się największe rockowe kawałki.

- Wiesz Michale, opowiem Ci czemu się znalazłam w tym miejscu, pełnych szalonych ludzi. W liceum poznałam chłopaka, którego kochałam nad życie miał na imię Igor.  Kiedy zaczęliśmy ze sobą być miałam 16 lat, teraz mam 25. Spędziłam z nim 9 lat życia, i jeden rok który doprowadził mnie do ruiny- siatkarz siedzi z pełnym napięcia wzrokiem, patrzy na każdy minimetr Twojej twarzy-  Po jakiś 5 latach, może nawet wcześniej nie pamiętam już dokładnie coś zaczęło się psuć. Nie wracał na noce do domu, zaczął być inny oschły. Dowiedziałam się zupełnie przypadkiem, że miał kogoś innego, gdy mu o tym powiedziałam zaczął być jeszcze bardziej innym człowiekiem, zmieniał się na moich oczach niczym bazyliszek, a ja nic nie mogłam zrobić, bo tak bardzo go kochałam. Jednak nadszedł pewien dzień, w którym mnie znalazłeś. Igor przyszedł po pracy i zakomunikował mi, że odchodzi bo jego dziewczyna jest w  ciąży i musi się zaopiekować nią i dzieckiem. Załamałam się, poszłam do pracy i jak  z niej wracałam uznałam, ze nie mam po co żyć, bo nie mam dla kogo. Rodzice dawno nie interesowali się moim życiem i losem,  Igora kochałam najbardziej na świecie jak nikogo innego. Nie umiałam żyć bez niego.- mówisz płacząc już jak mała dziewczynka, nawet nie zauważyłaś kiedy Michał odpalił samochód i znaleźliście się nad pięknym jeziorem mieniącym się milionem barw widzisz zachodzące słońce które nadaje magiczny polot temu miejscu.

Nic nie może wiecznie trwać, może ten u góry który pociąga za odpowiednie sznurki nadając Twojemu życiu jako taki sens i ład miał jakiś cel w tym, że nie pozwolił Ci odejść z tego Ziemskiego pierdzielnika. W duchu dziękujesz mu za to, że na Twojej drodze postawił Ci Michała, ucieleśnienie Twoich ostatnich marzeń i ideału mężczyzny. Nie wiesz właściwie czemu on się tak Tobą opiekował, czemu przyjeżdżał niemal dzień w dzień . Wychodzisz z samochodu czujesz żarzące słońce które paliło Twoją bladą skórę na ramionach, prostujesz nogi i czujesz się jak w niebie.  Niemal biegnąc wpadasz z wielkim hukiem do zimnego jeziora, woda muska Twoją skórę powodując gęsią skórkę. Jest Ci przyjemne dobrze, z tyłu swojego ciała słyszysz męski śmiech Michała, śmieje się widząc Cię taką radosną beztroską. Zdajesz sobie wtedy sprawę, że szczęście jest cholernie ulotne. Bo kiedyś też byłaś na pozór szczęśliwa, a szczęście pękło jak bańka mydlana zostawiając Ci szramy na sercu i ból tak wielki jak tornado niszczące wszystko co ma na drodze.  Nigdy nie pomyślałaś, że dzięki Michałowi wyjdziesz z tego dołka w którym się znajdowałaś. Uświadamiasz sobie, to że nie ważna już jest przeszłość, ważne jest to co się dzieje tu i teraz. Trzeba nie myśleć o tym jak zranił Cię Igor, musisz myśleć ile szczęścia może dać Ci Misiek. Nie wolno Ci myśleć  o złych aspektach życia, musisz myśleć o samych pozytywach. Nawet w małych, prostych rzeczach.

Kiedy zapada już zmrok, a wy znajdujecie się w michałowym mieszkaniu siedząc na wygodnej sofie tępo wpatrując się w banalny film emitowany przez telewizję polską przysuwasz się jak najbliżej siatkarza przytulając się do niego z całych sił. Początkowo onieśmielony i może nawet po części zmieszany Michał nie wiedział co zrobić, jednak odwzajemnił to zbliżenie. –Bardzo Cię kocham- mówisz wtulając się w tors chłopaka.

_______________________________________

Dziękuję.

Pozdrawiam Anka.